WAŻNY
Absolwenci kierunków studiów w naszej Uczelni są uprawnieni do posługiwania się dyplomem wyłącznie w brzmieniu dozwolonym przez polskie ustawodawstwo, tj. w przypadku studiów licencjackich (I. poziom) tytuł Licensjat (lic.) w przypadku studiów magisterskich (II stopnia) tytuł magistra (Mgr.) Oba te tytuły są wymienione przed nazwą. Przyznany dyplom nie może być zamieniony na dyplom ukończenia studiów czeskich. W przypadku nieuprawnionego wykorzystania dyplomu zgodnie z § 93m ustawy o szkolnictwie wyższym, absolwent popełnia wykroczenie, za które grozi grzywna w wysokości do 5 000 CZK.
Używanie wielkich lub małych liter w tytułach akademickich jest związane z krajem, z którego pochodzi edukacja. Każdy kraj ma inne zasady używania tych skrótów, ale bez wpływu na wartość stopnia naukowego. Np. Mgr., Mag., Mgr..etc
RÓWNOWAŻNOŚĆ DOKUMENTÓW
Równoważność dokumentów reguluje Umowa między Rządem Republiki Czeskiej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o wzajemnym uznawaniu części studiów, równoważności dokumentów dotyczących kształcenia oraz dokumentów o stopniach i tytułach naukowych wydanych w Republice Czeskiej i Rzeczypospolitej Polskiej (Praga, 16 stycznia 2006 r., opublikowana pod numerem 104/2006 Dz. U. Traktatów Międzynarodowych). Umowa między Rządem Republiki Czeskiej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o wzajemnym uznawaniu, równoważności dokumentów i wykształcenia oraz dokumentów dotyczących stopni naukowych i tytułów wydanych w Republice Czeskiej i Rzeczypospolitej Polskiej.
>> Umowa o uznawaniu dokumentów <<
Aplikacja:
Dowód osobisty (kopia kolorowa)
Paszport – (kopia kolorowa)
Wyślij jedno zdjęcie w formie elektronicznej na adres e-mail info@wsbw.cz
Poświadczona kopia świadectwa ukończenia szkoły
Dyplom ukończenia studiów poświadczonych (w przypadku studiów drugiego stopnia)
zwykły odpis suplementu do dyplomu (w przypadku studiów drugiego stopnia)
Zaświadczenie o zdolności lekarskiej do podjęcia studiów
dowód uiszczenia opłaty rekrutacyjnej na konto szkoły (wpisowe nie podlega zwrotowi; w notatce do przelewu należy podać: imię i nazwisko, opłatę rekrutacyjną, nazwę kierunku studiów)
Wszystkie dokumenty niezbędne do przeprowadzenia procedury rekrutacyjnej należy złożyć osobiście lub pisemnie w Administracji Studenckiej WSNSB w ulice Tuwima 22/26 V, 90-002 Lodž (budova prometeonu).
Praktyki studenckie - Praktyki
Każdy student zobowiązany jest do odbycia praktyki zawodowej
Zasady i forma praktyk
Zgodnie z § 3 ust. 1 lit. a) RODO. 1 lit. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 28 września 2018 r. w sprawie studiów:
Program studiów określa wielkość, zasady i formę przygotowania studenta oraz liczbę punktów ECTS, które student musi uzyskać w ramach tych kierunków.
Zgodnie z ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668) studia o profilu praktycznym przewidują odbycie praktyki zawodowej w wymiarze co najmniej:
Studia I. Stopnie – 6 miesięcy
Studia II stopnia – 3 miesiące
Praktyki – staże
Nauka w klasie I:
dla studiów I stopnia praktyka zawodowa jest obowiązkowa – praktyki w semestrach III, IV i V (semestr III – minimum 2 miesiące praktyki praktycznej – praktyki zawodowe 120 godzin miesięcznie, tj. łącznie 240 godzin, semestr IV – co najmniej 2 miesiące praktyki praktycznej – praktyki zawodowe 120 godzin miesięcznie, tj. łącznie 240 godzin, semestr 5 – minimum 2 miesiące) praktyka zawodowa – praktyki w wymiarze 120 godzin miesięcznie, tj. łącznie 240 godzin). W sumie 720 godzin. Proponowany dzienny wymiar praktyk to 6 godzin.
Studia drugiego stopnia:
dla studiów II stopnia w semestrach I, II, III (semestr I – co najmniej miesiąc praktyki zawodowej – praktyki zawodowe 120 godzin, semestr II – co najmniej miesiąc praktyki zawodowej – praktyki zawodowe 120 godzin, semestr III – co najmniej miesiąc praktyki zawodowej 120 godzin). W sumie 360 godzin. Proponowany dzienny wymiar praktyk to 6 godzin.
Należy pamiętać, że staż może być odbyty w oparciu o pracę zawodową lub inne zajęcia.
Absolwenci programów studiów polskich uniwersytetów są uprawnieni do używania swoich tytułów akademickich wyłącznie w brzmieniu dozwolonym przez polskie prawo. W przypadku ukończenia studiów licencjackich (I stopnia) jest to tytuł licencjat (lic.), w przypadku studiów magisterskich (II stopnia) tytuł magistra (mgr.). Tytuły te w Polsce umieszcza się przed nazwiskiem. Nadanego tytułu nie można modyfikować na żaden inny tytuł akademicki.
Stosowanie wielkich lub małych liter w skrótach tytułów akademickich zależy od państwa, z którego pochodzi wykształcenie. Każdy kraj ma własne zasady stosowania tych skrótów, co jednak nie ma żadnego wpływu na wartość samego tytułu akademickiego. Dla ilustracji można przytoczyć różne warianty zapisu, takie jak Mgr., MAG., mgr. itp.
Wzajemną równoważność dokumentów między Republiką Czeską a Polską reguluje Umowa między Rządem Republiki Czeskiej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o wzajemnym uznawaniu części studiów, równoważności dokumentów o wykształceniu oraz dokumentów o stopniach naukowych i tytułach wydawanych w Republice Czeskiej i w Rzeczypospolitej Polskiej. Umowa ta została podpisana w Pradze dnia 16 stycznia 2006 roku i opublikowana pod nr 104/2006 Dz.U.m.s.234. Należy podkreślić, że umowa ta należy do kategorii tzw. umów prezydenckich.
Dla posiadaczy polskich dokumentów o wykształceniu oznacza to znaczne uproszczenie procesu uznawania. Posiadacze polskich dokumentów, do których odnosi się wyżej wymieniona umowa, mogą bezpośrednio korzystać z nich na terytorium Republiki Czeskiej, bez konieczności przedstawiania zaświadczenia o uznaniu zagranicznego wykształcenia wyższego, które wydałaby publiczna szkoła wyższa w Republice Czeskiej lub Ministerstwo Edukacji, Młodzieży i Sportu35.
Artykuły 4-6 Umowy określają wzajemną automatyczną równoważność polskich kwalifikacji akademickich (tj. dyplomów) poświadczających ukończenie akredytowanego programu studiów określonego stopnia wykształcenia wyższego z ich czeskim odpowiednikiem6. Umowa zawiera szczegółowy wykaz równoważnych tytułów akademickich między obydwoma krajami2.
Należy pamiętać, że każde państwo samodzielnie reguluje proces uznawania zagranicznego wykształcenia i tytułów akademickich. Podczas gdy między Republiką Czeską a Polską istnieje bezpośrednie uznawanie na podstawie umowy międzynarodowej, w innych krajach proces ten może być odmienny i wymagać dodatkowych kroków administracyjnych.